Zondag laatstleden stond de 55,5 triathlon van Wanze op het programma. Omwille van zijn unieke formule en mooi parcours wou ik deze triathlon voor geen geld missen. Zelfs de triathlon van Kortrijk, in mijn thuisstad, en tevens een superevenement kon mij niet van gedachten veranderen.
Door het vele blessureleed zou dit mijn eerste triathlon van het seizoen worden. Met mijn beperkte loopkilometers, gedurende 4 weken loop ik nu maximaal 2x een halfuurtje aan ongeveer 10,5km/h, waren mijn ambities beperkt tot ‘met een goed gevoel de wedstrijd zonder blessures afwerken’.

Vrijdagavond stond de 3de koers op 3 dagen op het programma. Ik ben een kleine stage aan het doen, want het was ook al mijn 3de training van deze dag.

De benen voelden voor de start heel slecht aan, en de koers in Geluwe is meestal geen cadeau. Open wegen en nog wat op en af. Maar ik had geluk, diegenen die wilden koers maken wat minder, maar de wind zat goed. Op de driehoek zat de wind 2 keer schuin tegen en op de afdaling op de Ieperse weg recht in de rug. Beter kon niet zijn, en alhoewel we weer 44km/u haalden kwam er nooit afscheuring.

Ik kon helaas na Wakken niet langer profiteren van de benen die eindelijk goed waren. Ik had een werktrip naar Zuid - Korea, waardoor ik helaas een 9-tal dagen de fiets en de zwembroek aan de kant moest leggen.

Ik stelde het daar heel goed, maar fysiek kreeg ik nogmaals een dreun, want zo'n reis is echt niet te onderschatten. Gelukkig kon ik daar wel dagelijks de loopschoenen aanbinden om te gaan lopen.

Thuismatch op zondag in Beernem. Veel gekende gezichten op en langs het parcours, ons eigen dorp als idyllische sportlocatie, een stralend weerbeeld, home of veel van onze sponsors.. een dag om van te genieten. De voorbereiding was niet ideaal, immers de zaterdagavond woonde ik nog een trouwfeest bij. Ik verexcuseerde mij dat ik na de carbo-loading en bij aanhef van het dansen het feest verliet, nu voor deze wedstrijd kon dat op begrip rekenen! Bedankt!