Zaterdag trokken we naar de 5de en laatste manche van de Challenge VTT des éoliennes in Estinne au Mont. Vooral Yannis was wel wat nerveus. Hij had namelijk zijn leidersplaats te verdedigen in het algemeen klassement bij de -14 jarigen. Ook ikzelf stond 2de in het algemeen klassement bij de volwassenen. Yannis zou ook voor het eerst kennismaken met wedstrijd biken in de modder en bovendien kregen we zoals aangekondigd, de meest technische omloop van de 5 voorgeschoteld.

Door een euvel met de fiets, zou ik eigenlijk niet meer koersen dit jaar. Maar het is lastig om een ganse winter af te wachten om te weten of dat euvel echt de oorzaak is van mijn barslecht presteren op de weg. In Houthulst was 10€ weggelegd voor iedereen die de koers uitreed, dat leek me wel een mooie uitdaging. Met een set oude wielen is mijn probleem met de fiets opgelost, maar die zijn niet echt koerswaardig en zijn met de smalle bandbreedte toch ook serieus aanpassen. We waren dus heel benieuwd wat dit allemaal ging geven.

Mijn eerste kampioenschap ooit is een feit. Jawel, ik nam deel aan de sprintduathlon van Herentals dat in extremis als BK doorging.

Met enkel toppers aan de start had ik toch wel schrik om af te gaan.

Zaterdag trokken we naar de 4de manche van de Challenge des éoliennes. Een circuit van 5 2u races, waar we met het gezin graag naar toe gaan. Yannis zou opnieuw de 1u race voor -14 jarigen doen.

Het was voor de organisatie de drukste manche. En alhoewel ik hoopte na 2 keer een 2de plaats op misschien een overwinning zag ik dat het ook voor mij heel moeilijk zou zijn. De 2 winnaars van de 2 vorige wedstrijden en nog een pak jong geweld die er ook precies geen sukkelaars uitzagen.