Omdat ik dit najaar niet de traditionele lange afstands crossduathlons op mijn programma staan heb en ik ook nog verre van in topvorm ben, verkies ik er tijdens mijn basistrainingsweken vooral voor om leuke wedstrijden te doen, waar de beleving en het gezin voorop staan. Ook mijn 13-jarige zoon Yannis kijkt ook meer en meer rijkhalzend uit om aan een of andere natuursportwedstrijd lopend en/of fietsend deel te nemen.

Exact 1 jaar geleden deed ik voor het eerst in mijn leven een crossduathlon, met name deze van Wachtebeke. Zonder enige ervaring en met een geleende fiets van Bikesensation Beernem kon ik toen brons halen. Een jaar later, heb ik mijn eigen Beach Fury van Bikesensation Beernem, verschillende clinics gevolgd, crossduathlons en crosstriathlons gedaan en bovenal ben ik lid van Team Bikesensation geworden.

Ik wou er dit jaar zeker bij zijn want hier begon het voor mij.

D-DAY in the Big Apple, de wekker gaat al om 5u om alle run gear in paraat van gereedheid te brengen. In the USA is alles bigger and better, en dat mag ook gezegd worden van de organisatie. We worden aan de public library opgehaald met bussen die ons tot de voet van de Verranzano Bridge brengen voor de race village. Ik ga naar mijn Orange wave corral 2 B en posteer me voor de start achter de 3:45 pacer. Ik ben gekomen voor een betere tijd als vorig jaar en stiekem sub 3:30.

Zaterdag stonden zoals vorig jaar een MTB race en cyclocross op de Kluisberg op het programma. Het enige verschil was dat de organisatoren van vorig jaar er de brui aan gaven en dat enkele enthousiastelingen de fakkel hebben overgenomen en het evenement doopten met de naam MTB Fintro Trophy. Naast de overname en de nieuwe naam werd het parcours herschapen tot een echt MTB-parcours. Chapeau aan de organisatie!