Meer dan anderhalve maand geen competitie is het verdict. Gewoon geen zin. Ik zit in een sportieve dip, zowel fysiek als mentaal. Sporadisch zwem ik, loop ik en het mountainbiken beperkt zich tot wat spelen. Alle geplande wedstrijden werden geschrapt. Elk excuus telde.
Het jaar dat ik 50 werd moest het jaar met de grote resultaten worden. Door het vele werk en het overlijden van mijn vader, bots ik tegen mijn grenzen, moet ik gas terugnemen en mijn doelen bijstellen.