Het triatlonseizoen is ondertussen al eindje geschoven.
De halve van Deinze is de laatste op mijn lijstje. 4 jaar geleden stond ik hier ook al eens aan de start.

Eerder deze week zijn we trotse ouders geworden van een zoontje Georges. De ganse week geen trainingen en relatief kunnen rusten.
Ik heb wel heel wat trainingsarbeid verzet tijdens de vakantie. Ik had er best zin in.

Gelukkig kunnen we altijd rekenen op de steun van vader en moeder richting de wedstrijden.
Vader Bart is ondertussen de vaste waarde die al slapend meegaat in de wagen.

Gisteren voor de eerste keer deelgenomen in Viersel. De verschillende reeksen kwamen hier apart aan de start, de Masters konden uitslapen en stonden pas om 14u aan de start van hun reeks . De eerste paar honderd meter tijdens het zwemmen was ik goed mee met kop van de wedstrijd. Aan het keerpunt moest ik de rol toch beetje lossen, ondanks Lies haar signalen aan de kant van de oever dat het sneller moest en ik moest blijven aanpikken. Na een goeie 15 min als 5de uit het water.

Zondag, 26 augustus, zou ik me aan de dubbel van de Crosstriathlon Watrissart wagen. Dat betekent ‘s morgens om 10:30 de S versie afwerken en in de namiddag om 14:00 de M versie.
Watissart is een natuurgebied gelegen in een oude steengroeve in Jeumont (Fr). Een heel mooie site om een crosstriathlon te organiseren.

Zondag stond ik aan de start van de crosstriathlon Wattrissart, de korte versie.
Na de parcoursverkenning de dag voordien, stond ik toch met wat stress aan de start. Vooral het mountainbike parours baarde me zorgen. Een echt technisch uitdagend parcours!