De Grand Raid Nisramont oftewel 4km kajakken, 20km MTB, 8km Trailrun, 11km MTB en 4km Run&Bike stond al een tijdje op mijn bucketlist. Na zondag kon ik hem eindelijk schrappen. De Grand Raid doe je in duo. Dirk Baert kon ik overtuigen om met mij dit avontuur aan te gaan. Het doel was samen genieten van dit evenement, zonder enige druk of prestatiedrang.

Dat de druk er niet was, zag je al in de voorbereiding.

De wedstrijd:

Vorig jaar kwam ik hier voor het eerst aan de start. Het was toen voor mij een heel zware wedstrijd. Desondanks wou ik dit jaar er terug graag bij zijn. Het is en blijft een mooie lokatie en toporganisatie.
Een echte aanrader.

Omdat ik vorig jaar compleet leeg finishte zou ik dit jaar mijn wedstrijd beter doseren. Vooral het lopen zou ik rustiger aan doen. Gewoon op mijn tempo. Niet naar de anderen omzien.

Zo start ik ook mijn wedstrijd. Ik ontwikkel een mooi tempo. En loop al snel als derde dame. Zo wissel ik ook.

Ik keek uit naar deze wedstrijd. Door de annulatie van het BK crossduathlon vorige week, was de honger groot. Ik had de laatste tijd weinig kunnen sporten, maar niettemin zag ik het zitten. Door het zand lopen, genieten van het parcours en de natuur.

Ik start en loop op mijn tempo mijn wedstrijd. Ik heb continu een goed gevoel. Zelfs de regen en hagelbuien kunnen de pret niet bederven. De laatste 2 km tegenwind in de duinen, doen me verzuren met een serieuze kramp in mijn kuit als gevolg. Ik kan toch volhouden.

Ik finsh heel tevreden als 9de vouw en 1ste D40.

Eindelijk kon ik in 2019 eens de benen strekken. Sinds de Marathon van New York ben ik veel straatjes ingeslagen, veelal sukkelstraatjes. Een virus heeft me 2 maand vermoeid gemaakt, dan nog een zitvlakblessure en om het helemaal goed te maken een hersenschudding (nee een boom geeft echt niet mee als je er met je hoofd eerst tegen knalt).