Zaterdag trokken we terug richting Estinne, waar nu in deelgemeente Haulchin de 3de manche van de Challenge des éoliennes werd gehouden. We hadden ons geamuseerd in Faroeulx, dus we keerden graag terug voor een volgende manche.

De 111-tjolinge in de polders, gepland op een zomerse zondag in augustus. Geef toe, alles beter of in de zetel blijven liggen, toch? Sinds Oudenaarde had ik eigenlijk geen wedstrijden meer gepland door de werkdruk op mijn kantoor, weekdagen van 12 u hoofdarbeid en doorwerken in het weekend om de drukte baas te kunnen, dat hakt er toch elke keer in. Daarnaast was er een of andere hittegolf die langskwam, niet ideaal voor uitputtende duurtrainingen. Kortom, er werd wel getraind, maar niet zo uitvoerig of afgelopen mei &juni.

Zondag sloot ik een weekend aan de caravan af met het Limburgse PK voor EZC in Kerniel - Borgloon. Het hartje van de fruitstreek dus. 137 km stonden op het programma, maar ik ging er van uit dat het in Limburg vaak net dat ietsje makkelijker koersen is.

Compleet misdacht dus. Toen ik daar aankwam herinnerde ik me dat ik daar in een ver verleden ook nog gekoerst heb en dat het er vooral serieus bergop ging. Door tijdgebrek had ik niet de ganse ronde gedaan, maar het zag er naast de aankomsthelling in de omgeving wel doenbaar uit.

Een week na kwart Eeklo had ik 1/8 Triatlon van vlaanderen Oudenaarde gepland. Waarom? Ten eerste omdat het een zeer mooie wedstrijd is, ten tweede een 1/8 omdat de start om 13u gegeven werd en ik naar een Babyborrel moest van een zeer schattig kind, wat ik zeker niet wou missen. Vorig weekend had ik al een goed gevoel op de fiets, het lopen en zwemmen was nog wat zoeken. Een sprint overigens had ik ook nog nooit gedaan, spannend!